تعریف یادگیری یکپارچه چیست
تعریف یادگیری یکپارچه
تعریف یادگیری یکپارچه را می‌توان نوعی تکنیک یادگیری دانست که در آن دانش‌آموزان، مربیان و مشاوران برای ایجاد ارتباط بین دوره‌ها و منابع، به طور فعال با یکدیگر مشارکت می‌کنند.
منظور از تعریف یادگیری یکپارچه ایجاد مسیرهای یادگیری شخصی برای دانش‌آموزان است. این نوع یادگیری، دانشگاهیان را به علایق شخصی، یادگیرندگان را به مربیان و اهداف آموزشی را به مهارت‌های یادگیری مرتبه بالاتر متصل می‌کند.
منظور از تعریف یادگیری یکپارچه، توانایی مرتبط سازی یادگیری و علاقه به پیشرفت تحصیلی، موفقیت شغلی یا مشارکت اجتماعی است.
شش اصل طراحی یادگیری یکپارچه عبارت‌اند از:
الف) مبتنی بر علاقه بوده و علایق شخصی دانش‌آموزان را برای کسب دانش ترغیب می‌کند
ب) تولید محور است و در آن بر تولید فعال، ایجاد و آزمایش تاکید می‌شود
ج) از حمایت همتایان برخوردار است، یعنی متکی بر شناسایی و بازخورد پیوسته در میان همسالان است
د) دارای هدف مشترک است، و در آن ابزارهای دیجیتال مانند رسانه‌های اجتماعی به بزرگسالان و فراگیران اجازه می‌دهد تا علایق خود را به اشتراک بگذارند
ه) از جهت‌گیری تحصیلی برخوردار است، و جهت ایجاد رشد فکری، بر موفقیت تحصیلی تاکید می‌کند
و) شبکه باز است، یعنی اینکه محیط‌های یادگیری در مدرسه، خانه و در جوامع بزرگ‌تر مرتبط شده است.
فرهنگ نامه آموزش و پرورش ابزار کلاس سعی دارد با ارائه تعاریف لغات مهم در حوزه آموزش و پرورش و تعلیم و تربیت دانش آموزان این مرز و بوم گامی ساده امّا اساسی در ایجاد فرهنگ معلّمی بردارد و ابزار محتوایی مناسبی برای معلّمین عزیز ایران باشد.
دیدگاهتان را بنویسید